Junk food for thought...

Πτώχευση γενικώς.

Οκ. η ελλάδα σαν κράτος, τα ξέρουμε. Αφού φάγαν όλοι (πράσινοι, μπλε και οι αποχρώσεις τους) υπό τα αθώα βλέμματα του λαού (μπλιαχ αλλά ήταν), κατάφεραν με ‘ζήλο’ να μας κάνουν ίδιους. Τώρα ΟΛΟΙ κλέβουν στην ελλάδα! Όπου και όσο μπορούν. Την εφορία, την εταιρία, τους φίλους, στα ρέστα… Και είναι μάγκας όποιος κλέβει, όποιος αναρριχείται στις πλάτες του άλλου, όποιος κοροϊδεύει πιο πειστικά. Και πιο γρήγορα.

Πτώχευση αξιών λοιπόν… στην συμπεριφορά, στις αποδόσεις, στην ειλικρίνεια, στο καθαρό μας βλέμμα. Και ατομικά πλέον. Ρε σεις, τόχουμε χάσει εντελώς ?????? Λες συγνώμη να περάσεις, και σε βρίζουν. Ξένη γλώσσα? Προσφέρεις κάτι και σε κοιτούν με μισό μάτι που δεν το άρπαξαν πρώτοι. Ή που δεν δίνεις και κάτι ακόμα.

Αχόρταγοι γίναμε και γύρω μας μόνο junk food… και junk values… Το ήθος απολιθώθηκε, ο σεβασμός προς τον άνθρωπο έγινε κακεντρέχεια και η ελπίδα έγινε ανέκδοτο. Πληρώνουμε μόνο όσα σπάσανε άλλοι, μας μισούν παντού, εμείς μισούμε όλη την ευρώπη αλλά θέλουμε να ανήκουμε εκεί (!). ‘Ανησυχούμε’ για το περιβάλλον αλλά μας την σπάνε οι ποδηλατόδρομοι και χώνουμε σκουπίδια στην ανακύκλωση γιατί ο άλλος κάδος είναι μακρυά (!). Εκφράζουμε την απογοήτευση στην εξουσία γινόμενοι δήμιοι αθώων για να αποδείξουμε ότι καλώς μας αντιμετωπίζουν με τα κλομπ? ο μόνος κανόνας που αντέχουμε είναι να μην τηρούμε κανέναν. Δεν καταλαβαίνω…

Και πιο πολύ την αγριότητα που έχουμε ντυθεί και εξαπολύουμε δεξιά-αριστερά. Η μόνη επιτρεπτή ελαστικότητα είναι εγωκεντρική. Κανείς δάκτυλος δεν κοιτάει εντός. Πάντα φταίει άλλος. Βλέπετε λίγο το αταίριαστο …? Είμαστε εξαγριωμένοι με το κράτος, τους ευρωπαίους, τους αλλοδαπούς, τους μισθούς, τα έσοδα, τους τουρίστες, τους φοροφυγάδες, τους δασκάλους, τις επιλογές μας,  το επίπεδο ζωής μας, την κακή μας τύχη αλλά είμαστε εμείς οι ίδιοι που ποτέ δεν γινόμαστε καλύτεροι, μόνο δείχνουμε τον χειρότερο και κατηγορούμε. Οι Αλάνθαστοι! Είχαμε την τύχη νάχουμε ήλιο, θάλασσα και τ’αγόρια μας και μετά πέσαμε για ύπνο γιατί κουραστήκαμε από το έργο της φύσης!

Ξυπνήστε λίγο! Κουραστείτε λίγο. Σεβαστείτε επιτέλους τους λίγους ανθρώπους που δουλεύουν κι όταν δεν τους βλέπουν, που εξελίσσονται λόγω μόρφωσης –όχι πηδήματος, που έχουν ήθος και πίσω από κλειστές πόρτες. Κινέζικα?

Μ’εκνευρίζει το μοιρολόι για την κατάντια μας γιατί οι περισσότεροι, αν τους δινόταν η ευκαιρία θα έκαναν την λαμογιά. Ο λόγος που στεναχωριούνται είναι που τα ‘έφαγαν’ άλλοι και χορεύουν, όχι γιατί είναι ΛΑΘΟΣ που φαγώθηκαν. Στο μεταξύ, ακόμη δεν έχουμε δει ‘τίποτα’ (τρόπος του λέγειν…), αλλά την νεοελληνική τραγωδία την παίζουμε όλοι με στόμφο! Στα club, στις ταβέρνες, στα καφέ όλοι χάλια είναι! Χάλια! Καθόλου δεν διασκεδάζουν πίνοντας και τρώγοντας όπως πάντα…

Όμως είναι πολλοί οι φτωχοί μεταξύ μας. Σε ήθος, ωριμότητα, συναισθήματα, λογική και αίσθηση ενδοσκόπησης. Στις δουλειές, στα κόμματα, στις σχέσεις, στις φιλίες, όλοι ξεχειλίζουν δίκιο και  ανωτερότητα χωρίς ποτέ να τους περάσει από το μυαλό η όποια ευθύνη τους. «Τόχει η μοίρα μας» ή η μαλακία που μας δέρνει αλύπητα και μας αρέσει?

Θα υπάρξει ξανά υγιές παράδειγμα προς μίμηση?

Είναι passé το ανώτερο πνεύμα...?

Δεν καταλαβαίνω …

*ακούγεται το "forever young" με τους jay z και mr.hudson